Veranderingen verificatiesysteem veroorzaken chaos op Twitter
Op vrijdag 20 april, bijna drie weken nadat het gepland was, verwijderde Twitter de individuele vinkjes voor bekende of anderszins notabele gebruikers. Alleen gebruikers die betalen voor de abonnementsdienst Twitter Blue, kunnen nog het begeerde blauwe vinkje krijgen. Het luidde een nieuwe fase van verwarring in, en een heuse gebruikersopstand. Maar wat betekent deze chaotische situatie voor commerciële gebruikers?
Al vanaf het moment dat het plan om de verificatie te koppelen aan een abonnementsdienst, is het onrustig op Twitter. De interactie in oktober vorig jaar tussen eigenaar Elon Musk en auteur Stephen King is tekenend voor de wispelturigheid van de nieuwe leiding van het platform. King kondigt aan dat hij uit principe weigert om de $20 per maand te betalen die voorgesteld is. Musk stelt een alternatieve prijs van $8 per maand voor, enkel op basis van de afkeur van King op de oorspronkelijke prijs.
Die $8 per maand is de prijs die nu nog steeds geldt. Ook opvallend: Fans van Musk in de reacties op het oorspronkelijke bericht vragen zich af waarom miljonair King weigert te betalen. Hij stelt herhaaldelijk: Het is voor hem een principekwestie. En het overgrote merendeel van geverifieerde Twitter gebruikers lijkt hem te volgen in die logica. Het blauwe vinkje is in hun ogen niet zozeer een trofee, maar een vorm van bescherming van hun identiteit die het mogelijk maakt om het platform veilig te gebruiken, zowel voor hen als voor andere gebruikers. Bovendien is de mogelijkheid op directe interactie met bekende gebruikers een van de grootste verkooppunten van Twitter.
Afgelopen donderdag was het dus dan toch zo - de vinkjes van gebruikers die deze onder het oude systeem verkregen hadden, werden verwijderd. Alleen abonnees van Twitter Blue hadden er nog een. Ten minste, dat leek zo. Al snel verscheen op een aantal notabele accounts die zich expliciet tegen het nieuwe systeem hadden uitgesproken, toch een blauw vinkje, met de melding dat ze dit vinkje hadden, omdat ze voor Twitter Blue hadden betaald. Het leek te gaan om een edict van Musk zelf.
Als hij verwachtte dat deze gebruikers dankbaar zouden zijn, dan zou hij teleurgesteld worden. Veel bekende gebruikers, waaronder Stephen King, gaven aan dat ze er niet voor betaald werden. Het leek te gaan om een wanhopige poging om de dienst te legitimeren. Een dag later ging het nog een stap verder. Álle accounts met meer dan een miljoen volgers kregen het vinkje gratis, dus ook die van overleden personen als acteur Chadwick Boseman, voetballer Pelé en journalist Jamal Kashoggi.
Dit bleek niet alleen in slechte smaak, maar is waarschijnlijk ook illegaal. Onder Amerikaanse wetgeving omtrent adverteren, is het namelijk niet toegestaan om de valse suggestie te doen dat iemand gebruik maakt van een product, om dit product te promoten. Ondertussen lijkt het nieuwe systeem niet aan te slaan onder gebruikers die onder het oude systeem geverifieerd waren. Uit openbaar beschikbare data blijkt dat van de ongeveer 450.000 accounts die het oude verificatievinkje hadden slechts zo'n 300 hebben betaald voor Twitter Blue.
Revolte
Het nieuwe systeem leidde niet alleen tot weerstand onder gebruikers die onder het oude systeem geverifieerd waren. Ook veel reguliere gebruikers moesten niets hebben van het nieuwe systeem. Onder de hashtag #BlockTheBlueChecks wordt opgeroepen om alle gebruikers met een blauw vinkje waarvoor betaald wordt te blokkeren. Een nieuwe account, @BlockTheBlue, wordt gebruikt om deze campagne te promoten. Deze account wordt echter binnen enkele uren verwijderd, vanwege 'haat zaaien'. Een opvallend besluit, aangezien het openlijk verspreiden van Nazisme op Musk's Twitter niet onder haat zaaien valt. Het blijft echter niet bij Hashtags. Gebruikers delen tips om het automatisch blokkeren van Twitter Blue-gebruikers mogelijk te maken, bijvoorbeeld met browser extensies.
Al snel heeft de weerstand zich ook verspreid naar Weird Twitter. Dat is een losse subcultuur op Twitter die vooral draait om absurdistische humor. En verreweg de meest populaire account hier is @dril. De account heeft 'slechts' 1.8 miljoen volgers, maar heeft een bereik ver buiten het platform. Ook op andere sociale media worden screenshots van zijn berichten vaak gedeeld, er zijn meerdere boeken gepubliceerd op basis van zijn tweets, en hij heeft zelfs een televisieshow op zender Adult Swim gehad.
Hij heeft zich echter altijd afstandelijk gehouden van de interne cultuur van Twitter. Ook heeft hij altijd het verificatievinkje geweigerd, ook onder het oude systeem. Toen hij automatisch aangemerkt werd als Twitter Blue gebruiker, liet hij het er echter niet bij zitten. Hij is sindsdien een van de grootste promotors van de #BlockTheBlueChecks. De normaal neutrale Dril vult zijn tijdlijn met berichten over de manier waarop Twitter zijn account manipuleert.
Gebruikerservaring
En die manipulatie is tekenend voor een groter probleem rond Twitter Blue. Met name vanuit conservatieve hoek werd jarenlang geklaagd over de schimmigheid van de algoritmes die bepalen wie welke content te zien kreeg. Ook zou de leiding van Twitter de begeerde verificatievinkjes alleen uitdelen aan bekende gebruikers met wie ze politiek op één lijn zitten. Het invoeren van Twitter Blue, en de mogelijkheid voor iedereen om een vinkje te kopen, zou hier een einde aan maken.
Twitter Blue heeft momenteel grote invloed op hoe gesprekken op Twitter gevoerd worden. Onder het nieuwe systeem worden reacties van gebruikers die betalen naar boven gedreven, ongeacht populariteit of inhoudelijke relevantie. Dit draagt verder bij aan de vijandige sfeer - gebruikers met een Twitter Blue vinkje worden vaak weggezet als irrelevant. De logica is simpel: Waarom zou je nog in discussie gaan met iemand, als die persoon dom genoeg is om te betalen?
Commercieel gebruik
Het is dus zeer de vraag of het gebruiken van Twitter, vooral door bedrijven, nog wel de moeite waard is. Bedrijven die via Twitter Blue een vinkje nemen, zullen door gebruikers worden uitgelachen, en worden vaak ook automatisch geblokkeerd. Maar doordat iedereen tegen betaling een vinkje kan krijgen, is impersonatie en oplichting makkelijker dan ooit. Het doet denken aan de situatie enkele jaren geleden, waarin de beeltenis van verschillende BN'ers illegaal werd gebruikt om schimmige cryptodiensten te adverteren.
Er is nog wel een alternatief. Twitter biedt namelijk ook een speciale verificatie voor bedrijven en organisaties - een gouden vinkje. Hier zitten echter ook kosten aan verbonden. Het verkrijgen van een gouden vinkje kost duizend dollar per maand. En dat moet vooraf betaald worden; wie zo'n vinkje aanvraagt maar het niet krijgt, is het geld kwijt. Bovendien is het hebben van zo'n gouden vinkje ook een vereiste om te mogen adverteren via het officiële advertentieplatform van Twitter. Het maakt het voor kleinere bedrijven en organisaties onmogelijk om op een verantwoorde manier gebruik te maken van Twitter.
En dat is niet de enige manier waarop commercieel gebruik van Twitter moeilijker wordt. Zo is de API (application programming interface) tegenwoordig weggestopt achter een licentie. Toegang tot de API is nodig om via externe systemen Twitter-berichten te sturen. Toegang tot de API kan $40.000 per maand kosten. Dat kan grote gevolgen hebben. Zo meldde de Amerikaanse overheidsdienst die moet waarschuwen voor tsunami's dat onder het nieuwe systeem waarschuwingen niet langer automatisch verstuurd konden worden. Pas toen hier op Twitter ophef over ontstond, werd de toegang tot de API voor deze dienst hersteld.
Onvoorspelbaar
De situatie rond de verificatievinkjes blijft onvoorspelbaar. Na vier dagen chaos en een heuse volksopstand van Twitter-gebruikers, lijkt Twitter nu pas op de plaats te maken. Op zondagavond kondigde Twitter aan dat het oude systeem, waarbij bekende gebruikers een ander vinkje krijgen dan leden van de betaalde dienst, in ere wordt hersteld.
Dat neemt niet weg dat de schade al gedaan is. Het eindresultaat van een van de meest chaotische periodes op Twitter onder Musk, is dat de geloofwaardigheid van het platform nieuwe deuken heeft opgelopen.
Groot probleem hierbij is dat de wispelturigheid van Musk uiteindelijk bepalend is voor wat er gebeurt op Twitter. Zo is het momenteel bijvoorbeeld onmogelijk om contact te maken met de persvoorlichting van Twitter. Musk heeft namelijk het systeem aangepast uit rancune over wat hij ziet als een te kritische pers: Wie via de e-mail contact probeert op te nemen met de persvoorlichter krijgt als geautomatiseerd antwoord een emoji van een drol.